Hallo! Wat fijn dat ik jou hier ontmoet! Mijn naam is An-Karlien en ik ben de dochter van een buitengewoon gewelddadige narcistische moeder en een afwezige, aan alcohol verslaafde vader. Van mijn kindertijd en jeugdjaren herinner ik me vooral dat ik mij héél alleen voelde, dat ik niet wist wat liefde, warmte en ondersteuning was en dat ik hard moest werken en presteren om eens een keertje gezien en gehoord te worden. Ik was onzichtbaar. Geen kind maar een ding. Ik was volledig van mijn innerlijke wereld afgesneden en moest in ontkenning leven om de dagen min of meer heelhuids te kunnen doorkomen en niet emotioneel in te storten. Mijn emoties moest ik onderdrukken – daar was geen plaats voor in een gezin waar mijn moeder alle emotionele bandwijdte opeiste met haar quasi dagelijkse emotionele uitbarstingen en terreur. Pas na mijn 40e ontdekte ik dat ook ik noden en behoeftes heb en dat er ook voor mijn emoties ruimte mocht zijn … . Dat ze mij op mijn 19e – nadat ze mij eerst nog een afranseling had verkocht – op straat heeft gegooid, is mijn redding geweest. Ik had een aantal maanden ervoor al geprobeerd om zelfmoord te plegen. Ik kon niet meer en was op! Was ik toen in haar invloedssfeer blijven hangen, dan was ik nu - zonder twijfel - ofwel dood ofwel opgesloten in een psychiatrische instelling, worstelend met mentale en emotionele stoornissen bovenop een alcohol- en drugsverslaving. Het inzicht kwam pas jàren later. Ik ben pas over narcisme beginnen lezen na mijn echtscheiding, toen ik door een vriendin werd gewaarschuwd voor de narcistische trekken van een nieuwe partner. De artikelen en teksten over de narcistische persoonlijkheidsstoornis die ik toen doorgestuurd kreeg, gaven mij plots glashelder inzicht. Ik herkende er meteen mijn moeder in en begreep op slag dat mijn ongewone en liefdeloze jeugd niet door mij was veroorzaakt! Eindelijk kon ik het benoemen. Wat ik jarenlang had meegemaakt, wat mij was aangedaan, was geen “moeilijke jeugd” maar ernstig emotioneel misbruik en verwaarlozing. Mijn moeder was geen zorgzame en liefdevolle vrouw, maar een emotioneel onvolwassen kind in het lichaam van een volwassene, die haar gezin terroriseerde. En ik… ik was het kind dat daar slachtoffer van was geweest. Dat inzicht was het begin van mijn herstel. Nu, heel wat mooie maar intense jaren later, ben ik een gecertificeerd traumacoach en noem ik mezelf “Empowerment Coach”. Ik ben mij gaan specialiseren in dysfunctionele en toxische familiedynamieken en de diepgewortelde trauma’s die binnen deze gezinnen ontstaan en leven - trauma’s die generaties overschrijden en een ondraaglijk gewicht leggen op degenen die erin vastzitten. Als geen ander ken ik de verpletterende last van schuld- en schaamtegevoelens die kinderen in zulke gezinnen al van jongs af aan met zich meedragen. Ik weet hoe de perverse geheimen binnen deze familiesystemen diep onder de oppervlakte leven en koste wat het kost verborgen moeten blijven voor de buitenwereld. Ik begrijp - uit eigen ervaring - welke offers moeten gebracht worden en welke innerlijke kracht nodig is om te ontsnappen aan deze toxische dynamieken. Ik weet hoe moeilijk het is om weerstand te bieden aan de allesomvattende trekkracht van loyaliteit die jonge maar ook volwassen kinderen gevangen houdt in deze ongezonde dynamieken, waardoor zij zichzelf helemaal kwijtraken en de verbinding met hun persoonlijke krachtbron verliezen. Het is mijn missie om vrouwen (en ook mannen) te begeleiden die al van zeer jonge leeftijd slachtoffer zijn van verwaarlozing, mishandeling en misbruik—mentaal, emotioneel en fysiek. Ik help deze prachtige mensen hun persoonlijke kracht terug te vinden, hun trauma’s en overlevingsstrategieën te helen en opnieuw de weg naar zichzelf te ontdekken. Zodat zij de regie over hun leven weer in handen kunnen pakken, zich weer herinneren wie ze werkelijk zijn en eindelijk het leven kunnen creëren dat ze waard zijn. Liefs, An-Karlien